Yaz Bitsin

kuşlar çığlık çığlığa,
bir yazdan bir yaza göçerken yollarda
kırgındılar, yorgundular… uçtular.
birinin kanadında kapkalın uykusuzluk,
incecik sus vardı gagasında birinin!

çocuklar ağlamaklı,
düşleri savrulurken bir odadan bir odaya
durgundular, solgundular… sustular.
birinin düşüverdi okul çantası sırtından
dağıldı umutları kitapları gibi birinin!

ağaçlar yapayalnız,
bir mevsim dönerken başka mevsime
dalsızdılar, halsizdiler… kaldılar.
birinin gövdesinde kupkuru gölgesizlik
umarsız bırakıp gitti ağırlığı birinin!

sevgililer çekingen,
sevişirken sözleriyle birbirinden uzakta
ürkektiler, yasaktılar… bıraktılar.
birinin sıcaklığı düşürüverdi teninden
heyecanı terk etti yüreğini birinin!

şiirler de ıpıssız,
sararıp solarken hasta bir düzyazıda
sözsüzdüler, imgesizdiler… sizdiler.
birinin ilkyazı böyle geçti çabucak
sızıverdi uyağına sarı sıcak birinin!

ve şairler nefessiz,
gerisini kim söylesin, ne desin?

yeniden yeşermek için… yaz, bitsin!

“Yaz Bitsin” için 7 yorum

  1. Yaz bitti. Ama acıları da alıp gitmedi, acılar bizimle kaldı ne yazık ki… Bir başka bahara, bir başka yaza kaldı umutlarımız.

  2. Harika bir mevsim döngüsü daha nasıl anlatılabilir. Bu yaz tanıştığım dostlarımla da paylaştım.

  3. Mustafa Bey;yüreğinize,kaleminize sağlık.Cok güzel ve anlamlı bir şiir olmuş.Yine yaz gitsin.Kutluyorum.Tarikatlarla ilgili yazınız da iyi.Bunlar nasıl def edilir,nasıl yok edilir kim başa çıkar bilmiyoruz.Sağlıkla kalın.Hoşça kalın.

  4. Başımda şapka, gözümde gözlük, ağzımı burnumu maskeyle kapatmışım, ilkbaharı, yazı yaşadım mı pek anlayamadım. Pala’nın şiirinin bazı mısralarını arasında kendimi aradım. Sağ ol kardeşim, başarılar dilerim.

Gülser Bektaş için bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir