“Muhafazakâr Modernizm”: Bir D(emir)ağ Masalı

24 Kasım Öğretmenler Günü’ydü, 25 Kasım’da (1889) Cumhuriyet’in öncü romancılarından Reşat Nuri Güntekin doğmuş, 14 Kasım’da (1987) da Amerika’dan sinemamıza Hollywood teknikleriyle dönen Turgut Demirağ ölmüştü. Bu vesileyle “öğretmen” teması, Reşat Nuri öyküsü ve Demirağ’ın “Bir Dağ Masalı” filmi bu yazıda buluştu.

Okumaya devam et ““Muhafazakâr Modernizm”: Bir D(emir)ağ Masalı”

Edebiyatımızda Öğretmen İmgesi 3

Işık, Güneş, Aydınlık…

Edebiyatımızda Öğretmen İmgesi’ başlıklı yazımızın bu üçüncü ve sonuncu bölümünde Köy Enstitülerinin, 70/80 Kuşağı’nın öğretmen şairlerinin ve İkinci Yeni’nin çıkıntı şairleriyle diğer öğretmen şiirlerinde ‘öğretmen imgesi’nin izini sürüyoruz…   

Okumaya devam et “Edebiyatımızda Öğretmen İmgesi 3”

Edebiyatımızda Öğretmen İmgesi 2

Işık, Güneş, Aydınlık…

Edebiyatımızda Öğretmen İmgesi’ne şiirle devam ediyoruz. Özellikle toplumcu şiirimizde sık işlenen izleklerden biri de “öğretmen”. Ne var ki bu izlek, öğretmenin her dönemde aydınlanma mücadelesinin öncüsü olması nedeniyle, didaktik bir yapıya sahiptir ve “romantik” edebiyatın eğitici işlevi dışında daima karşı bir dil kuran şiire çok yakın durmaz. Ama bunu şiire yakın kılan şairlerimiz de az değildir.

Okumaya devam et “Edebiyatımızda Öğretmen İmgesi 2”

Edebiyatımızda Öğretmen İmgesi 1

Işık, Güneş, Aydınlık…

Bu üç parçalık yazıda meramımız, toplumsal mücadelenin sönümlenmesi ve salgın sürecinin etkisiyle geri çekile çekile varlığı iyice hissedilmez olan “öğretmen”i, onun edebiyatımızın öznesi veya nesnesi oluşu üzerinden anımsamak, anımsatmak. Hem belki böylece 24 Kasım’a doğru, Reşat Nuri’nin ideolojisiz, ama toplum içinde “Çalıkuşu” gibi hareketli, kalabalık ve Şahin Efendi gibi adanmış öğretmenlerinden Ferit Edgü’nün “hindi” gibi filozof , “o” zamirince belirsiz, yalnız ve yalıtık öğretmenlerine kadar tüm öğretmenlerimize bir selam salmış oluruz!

Okumaya devam et “Edebiyatımızda Öğretmen İmgesi 1”