Bugün, 28 Mayıs 2013’te ekolojik duyarlıkla başlayıp Cumhuriyet’i yenileme denemesine dönüşen Gezi eylemlerinin 10. yılı. İstanbul’da başlayan Bayburt ve Bingöl dışında tüm illerimize yayılan, 30 Ağustos’a kadar devam eden eylemler, günün sonunda Türkiye’nin 8’i sivil, 11 canına mal olmuş, eylemlerde 9063 kişi yaralanmıştı. Türkiye bugün, Cumhuriyet’i bir kere daha yenileme denemesi için bu kez sandık başında.
Okumaya devam et “Gezi Eylemlerinin 10. Yılı”Etiket: Gezi Parkı
Bir Haziran Öyküsü
Güneşte gölgesini, Rüzgârda yaprağının sesini Satamayınca kesti ağacı kökünden kapital… Ve İstanbul, isyanbuldu böylece Sekiz haziran önce. Sekiz haziran önce, Benim ıssız ve mağrur ülkem, Kıyameti kopardı bir dal cumhuriyet için… Öyle güzel oldu ki sinirlenince Otuz gün, otuz gece. Otuz gün, otuz gece Bulaştı cesaret bir virüs gibi herkese, Duran adama, kırmızılı kadına, bir de meydana… Polise kitap okuyan gence, Üstü başı gaz içinde. Üstü başı gaz içinde, Mehmet, Zeynep, Ethem, Ali İsmail. Düşlerinin düştüğü yerden hâlâ duman yükselir… Bir duman ki yükseldikçe Uzadı gitti geleceğe. Uzadı gitti geleceğe, Karanlığın içinden delip geçerken, İçli bir ezgi gibi söylendi Doksanıncı Yıl Marşı… Abdullah, Ahmet ve halkça Işıklar sönüp yandıkça. Işıklar sönüp yandıkça, Yayıldı aydınlıkla karanlığın kavgası, Bütün parklar yaz okulu, ama Berkin yine yoktu… Sustu rüzgâr ve susunca Kuşlar kondu ağaca. Kuşlar kondu ağaca, Dallar uzadı önce uyanır gibi uykudan Sonra bütün yapraklar yeşile boyadı kendini… Ve ağaç verdi herkese Güneşte gölgesini.
Gezi Parkı Yaz Okulu
7. yılında Gezi’yi, “Yaz Okulu” eğitimi henüz devam ederken müstehzi bir üslupla 7 yıl önce yazılan bir yazıyla selamlıyorum.
Bu sene böyle oldu. Olurdu olmazdı telaşıyla soluk soluğa kaldığımız bir eğitim öğretim yılının son iki haftasına henüz girmiştik ki, birden okullar kapanıverdi. Bu kez okulları Milli Eğitim Bakanlığı değil, öğrenciler kapattı.
Okumaya devam et “Gezi Parkı Yaz Okulu”“I Can’t Breathe!”*
Ku Klux Klan polisinin dizi altında boynun
Canım kardeşim George Floyd, nefes alamıyorsun!
Hanidir entübedir bütün insanlık
Enfekte ettiği pandemik kapitalizm denen o virüsün!
Yıllar önce binlerce kilometre ‘Irak’ta
Demişti Araplara, sen verdiğim nefes kadar özgürsün!
Burada, Soma’da, yedi kat yerin altında
Üç yüz bir madenci, bir ciğercik soluk almadan nasıl dursun?
Bir gün, hava almak için Park’a çıkmıştık
Ethem, Berkin, Mehmet, Ali İsmail, Abdocan ve ben, biliyorsun.
Kırmızılı Kadın, Duran Adam, birkaç çapulcu
Ama cesaret de bulaşıcıdır her yerde, ölmeye alışıyorsun!
Canım kardeşim George Floyd, nefes alamıyorsun!
İnsanı ezen düzenin dizi altında boynun!
*Nefes alamıyorum!
