Hayat Sanat Edebiyat
GIFTED / DEHA
“23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı” tamlamasının “Çocuk” kısmını, rock ritmli danslarla balonlar uçurarak geçiştiremeyiz. Çocuklarımızın en temel insani gereksinimlerini göz ardı edip dörtten beşten seçmeli merkezi sınavlara kilitleyen eğitimlerini ve bu sisteme ortak oluşumuzu bir de bu çerçevede sorguya çekmemiz gerekiyor.
Okumaya devam et “Üstünle Normalin Eşitliği”MONA LISA SMILE
Ortaokul mezunu öğrencilerin liselere yerleştirilmeleri yapılırken ve lise mezunu öğrenciler üniversite tercihlerinin sonuçlarını heyecan içinde beklerken, eğitimin sahip olduğu mevcut sistemi sürdürme gücü ile var olanı dönüştürme enerjisinin “Mona Lisa Gülüşü”yle bir kere daha düşünülmesine vesile olmak istedim!
Okumaya devam et “Eğitimin İki Yüzü”MORRIE’YLE HER SALI
UYARI: Bu yazının konusu olan Mick Jackson’un Morrie’yle Her Salı adlı filmi , Mustafa Kemal Atatürk’ün, kariyer basamakları sınavıyla “Başöğretmen” olduğunu sanan, öğrencileri ve öğretmenleri kapitalizmin temel dinamiği olan acımasız bir rekabetin içine iten, onları dörtten seçmeli sınavlarla yarıştırıp sınıflandırarak nesneleştiren eğitim yöneticileri için sakıncalıdır!
Okumaya devam et “Öğretmene Saygı Duruşu”Çürümeye yüz tutmuş kapitalizmin öğretmen için son icadı, onu “Öğretmenlik Meslek Yasası”nın hiyerarşisine ve performans sistemi içine sıkıştırmaktır. “Gönül Yarası”nda, sona erenlerin, yitip gidenlerin yönetmeni Yavuz Turgul, gönlü yaralanan, eridikçe aydınlatan bir mum gibi yanan öğretmene ağıt yakıyor. Cumhuriyet öğretmeni bu ağıtı, destana çevirecektir kuşkusuz!
Okumaya devam et “Öğretmenin Hayatla Sınavı”Ölü Ozanlar Derneği/Dead Poets Society
Eğitim odaklı sinema filmleri içinde, belki de üzerine en çok konuşulanlardan, üzerine en çok yazılanlardan biridir Ölü Ozanlar Derneği. Çünkü edebiyattan şiire, felsefeden eğitime, kişisel varoluştan akademik başarıya uzanan… didiklenecek birçok boyutu var 42. BAFTA ‘En İyi Film Ödül’lü Dead Poets Society’nin. O nedenle açımızı genişletmek, algımızı açık kılmak zorundayız.
Okumaya devam et ““Meçhul Öğrenci Anıtı””DIE WELLE/DALGA
1967’de California’da Cubberly Lisesinde Tarih Öğretmeni Ron Jones, öğrencilerine 2. Dünya Savaşı’yla ilgili bazı bilgileri aktardıktan sonra ekledi: “Çoğu Alman, 12 milyon insanın öldürüldüğünden haberdar değildi!” Öğrenciler bunun nasıl mümkün olabildiğini sorduklarında, öğretmenlerinden tatmin edici bir yanıt alamadılar ve öğretmen “yaparak yaşayarak öğrenme” yaklaşımıyla okulu laboratuvar olarak kullanıp bir sosyal deney yaptı.
Okumaya devam et “Bir Sosyal Laboratuvar Olarak Okul”Boyun Eğmeyeceğim / Won’t Back Down
Anneler Günü’nde biri öğretmen iki annenin, çocuklarının nitelikli eğitimi için yüksek bir bürokrat duvarını aşma ve eğitimin çürümesi kronikleşmiş içsel mekanizmalarıyla giriştikleri soluk soluğa bir mücadeleye tanık olmak isterseniz, Daniel Barnz’ın Won’t Back Down (Boyun Eğmeyeceğim) tam size göre. Dünyanın hiçbir yerinde annelerin hakkı ödenmez, Amerika hariç değil!
Okumaya devam et “İki Annenin Eğitim Mücadelesi”1925 yılında yapılan Dünya Konferansı’nda imzalanan Çocukların Korunmasına Dair Cenevre Bildirgesi çerçevesinde kabul edilen Dünya Çocuk Günü, çocuklar arasında ortak duyguların pekiştirilmesi ve barış içinde yaşama özlemlerinin güçlendirilmesi amacıyla her ülkede farklı tarihlerde kutlanıyor. Ülkemizde bu kutlama ve etkinlikler ekim ayının ilk pazartesi günü yapılıyor, yani bu yıl bu gün, 5 Ekim. 5 Ekim aynı zamanda, Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü UNESCO ve ILO tarafından 1994 yılında Dünya Öğretmenler Günü olarak ilan edildi. Öğretmen ve çocuk gibi bu iki güzelliği buluşturan bu güzel günü, örnek alınacak bir deneyim sunan Sınıf/Duvarların Arasında filmiyle kutlu kılalım.
Okumaya devam et “The Class/Entre Les Murs”Hababam Sınıfı’nı aklımıza düşüren iki neden var: İkincisi, Korona virüsü zaten okuldan uzaklaşmaya başlamış olan eğitimin okulla ilişkisini temelli kesti ve artık eğitim yöneticilerimiz eğitimi okulsuz yönetiyorlar; çocuklarımız sosyalleşmelerini sosyal medyada gerçekleştiriyorlar. Kel Mahmut oradan eğitim yöneticilerine sesleniyor: “Otur, sıfır!” Ve biz de burada eğitimden kayıp giden okula bir ağıt yakıyoruz!
Cemil Türkarman’ın ‘Ilgaz’ adlı türküsünün “Ilgaz Anadolu’nun sen yüce bir dağısın” dizesine “Eteklerinde kitaplar…” dizesini ekleyince büyük usta; artık bu bir Can Yücel şiiri oluyor ve ‘Ilgaz’ da Türk Edebiyatının ‘yüce dağı’ Rıfat Ilgaz’a dönüşüyor! Rıfat Ilgaz deyince de akıllara Hababam Sınıfı düşüyor.
Okumaya devam et “Bir Okul Filmi Klasiği: Hababam Sınıfı”Dünyada değilse de ülkemizde pandemiden en çok zararı çocuklarımızın eğitimi gördü, görüyor. Ekonominin, turizm sektörünün üstüne titrenilen bu süreçte eğitim politikalarındaki ciddiyetsizlik ne yazık ki devam ediyor. Veliyi özel öğretimin kucağına iten eğitim yönetimi, nitelikli eğitime erişimde eşitsizliği “telafi edilemeyecek” denli derinleştiriyor. Peki, özel okul çare mi? Gelin sorunun yanıtını Davis Guggenheim’in belgesel filmi Waiting for Superman’ı (Süpermen’i Beklerken) izlerken bir kere daha düşünelim!
“Dört kurabiyem olsaydı ve ben ikisini yeseydim, yüzde kaçını yemiş olurdum?” Amerikalı siyahi ortaokul öğrencisi düşünüyor, soruyu kafasında gezdiriyor. Tavana bakıyor, parmaklarından yardım alıyor. Bunun için içler dışlar çarpımı yapmak gerektiğini söylüyor. İşlemi, içten seslendirerek dıştan yapmaya çalışıyor ve bir süre sonra yanıtlıyor: “Tam olarak %50’sini yemiş olursun.” Yüzünde gurur ve mutlu bir gülümseme…
Okumaya devam et “Eğitimin Süpermen’i Özel Okullar mı?”
