Bakan’ın “aklıselim, kalbiselim ve zevkiselim sahibi nesiller” yetiştirmek için övünerek açıkladığı “Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli”nin felsefesi, şu kavramlara dayanıyor: “Epistomolojik bütünlük, ontolojik bütünlük, zamansal bütünlük, aksiyolojik olgunluk, erdem, değer, eylem…” Bu terminoloji çağdaş, bilimsel, ulusal ve demokratik bir eğitime mi ait, yoksa ehil ve kâmil bir mürşidin gözetim ve denetiminde, cilalanmış tekke tedrisine mi?
Okumaya devam et “Yıkımdan İnşaya Cumhuriyet ve Eğitim”