Hayat Sanat Edebiyat
Eğitim ve Sorunlarıyla İlgili Yazılar
LES QUATRE CENTS COUPS
Paralı- parasız, dinsel- bilimsel, yarışmacı- paylaşmacı tartışması içinde bir eğitim öğretim yılı daha bitti. Günün sonunda kazanımlarımız ne oldu? 400 Darbe’de Truffaut’un, Kapitalist sistemin “iyi-kötü” değerleri içinde bir paradoks gibi duran sorusu şudur: “Çocukların ‘iyi’ yetiştirilip mutsuz olmaları mı, ‘kötü’ yetiştirilip mutlu olmaları mı iyidir?” Ne dersiniz?
Okumaya devam et “Okula, Aileye, Topluma “400 Darbe””104 yıl önce bugün Mustafa Kemal, “bilfiil işgal “edilmiş” bir ülkenin kurtuluş ve kuruluşunu örgütlemek için Samsun’da karargâh kurarken, 104 yıl sonra Türkiye, diğer seçenekleri paranteze alıp “ikiden seçmeli” bir sınava hazırlanıyor. Gençler ise dış etmenlerden yalıtılmış, kendilerine kapanmış, “beşten seçmeli” testlerin üzerine ter döküyor! Türkiye de gençler de iyi bir gelecek için çalışıyor! Peki bu çalışma biçimi iyi bir gelecek vaat ediyor mu?
Okumaya devam et “Bir Ödevin Analizi”Salgınlarda, doğal afetlerde neden ilk önce okulları gözden çıkarıyoruz? Pandemi döneminde neden en uzun süreli okullarını kapatan ülkelerden biri biz olduk? Kahramanmaraş merkezli depremlerden sonra neden yapılabilecek başka bir şey yokmuş gibi hemen üniversitelilerin yurtlarını boşalttık, k12’yi okul terklerini artıracak uygulamalara ittik?…
Okumaya devam et “Okulsuz Toplum”Cumhuriyet Devrimi’nin ulusal, bilimsel, eşitlikçi ve çağdaş bir duyarlıkla 1924’te çıkardığı Tevhid-i Tedrisat Kanunu’nun sağladığı eğitimin birliği esasından, karşı devrimci iktidarlar tarafından yapılan özelleştirmelerle bugün rekabetçi, yarışmacı ve yabancılaştırcı bir eğitime gelmiş bulunuyoruz. Selim Belenoğlu, Dershaneciler Âlemi‘nde bu son noktanın komedisini yazdı; şimdi sıra trajedisini yazmakta!
Okumaya devam et “Dershaneciler Âleminin Kralları ve Soytarıları“99 YIL SONRA
Devleti dinsel dogmadan, hukuku şeriattan, eğitimi parçalı ve bilim dışı yapıdan kurtaran 3 Mart 1924 tarihli 3 Devrim Kanunu, bir bütünlük içinde Cumhuriyet’in laik, çağdaş ve hukuku esas alan niteliklerini güçlendirmişti. Bu kanunlar, 99 yıl sonra bugün yeniden Cumhuriyet mücadelesinin odağında yer alıyor.
Okumaya devam et “Türk Eğitim Devrimi“CENNETİN ÇOCUKLARI
Ülkemizde son yıllarda çocuk istismarlarını çok konuştuk, konuşuyoruz. Pandemi geldi, eğitime erişimde eşitsizlik içinde kıstırılmış çocuklarımızı vurdu en çok. Art arda yaşadığımız, geliyorum diyen felaketlerin mağdurları da en başta çocuklarımızdı… İran Yeni Dalga yönetmenlerinden Mecid Mecidi’nin çocuk masumiyetine odaklandığı Bacheha- Ye Aseman’ı (Cennetin Çocukları) nasıl anımsamazsın?
Okumaya devam et “Ali okula koş!”Eğitimi devletin bir görevi ve sorumluluğu olarak görmeyecek, eğitim eşitsizliğinin temelinde yatan ekonomik eşitsizliği ortadan kaldırmayacak; dinci cemaat, vakıf ve derneklerle protokoller imzalamaya devam edecek, eğitimin içeriğini neoliberal kültürün bilimden uzak, orta çağ karanlığına terk edecekseniz, ülkeyi yönetmeye neden talipsiniz ki, ülke ve eğitim zaten öyle yönetiliyor!
Okumaya devam et “Millet İttifakı’nın Eğitim Mutabakatnamesi“MORRIE’YLE HER SALI
UYARI: Bu yazının konusu olan Mick Jackson’un Morrie’yle Her Salı adlı filmi , Mustafa Kemal Atatürk’ün, kariyer basamakları sınavıyla “Başöğretmen” olduğunu sanan, öğrencileri ve öğretmenleri kapitalizmin temel dinamiği olan acımasız bir rekabetin içine iten, onları dörtten seçmeli sınavlarla yarıştırıp sınıflandırarak nesneleştiren eğitim yöneticileri için sakıncalıdır!
Okumaya devam et “Öğretmene Saygı Duruşu”Çürümeye yüz tutmuş kapitalizmin öğretmen için son icadı, onu “Öğretmenlik Meslek Yasası”nın hiyerarşisine ve performans sistemi içine sıkıştırmaktır. “Gönül Yarası”nda, sona erenlerin, yitip gidenlerin yönetmeni Yavuz Turgul, gönlü yaralanan, eridikçe aydınlatan bir mum gibi yanan öğretmene ağıt yakıyor. Cumhuriyet öğretmeni bu ağıtı, destana çevirecektir kuşkusuz!
Okumaya devam et “Öğretmenin Hayatla Sınavı”Captain Fantastic
Okulu, eğitimi konuşmaya devam ediyoruz; malum eylüldeyiz. Ama aynı şeyleri okumaktan sıkıldıysanız, eğitimde, okulda farklı deneyimlerden söz edebiliriz: Başka okullar, alternatif pedagojiler, formel olmayan yaklaşımlar ya da Finlandiya örneğindeki gibi, okul dışı öğrenme mekânları… Matt Ross’un Captain Fantastic’inden başlayabiliriz.
Okumaya devam et “Bir Büyüme ve Yol Hikâyesi”
