Arafat’a Mektup

“Baba beyaz oyuncağım nerede?”

 yarası tuzlu sözümün, yarısı sevda fakat
 ben Türkiyeli şair, bin şiir sana Arafat!


 sevmenin uslusuyla öpmenin delisi
                        uyaklıdır iç içe
 ve yeni gelinle özgür Filistin.
 incecik kumaşlardan bir gömlek biçin 
 kum tanecikleri dolsun içime!


 en yoğun uçuşları, yani yorgun kuşları
                           ezberledin mi?
 kanat altlarında kurşun izleri.
 gök mavisi kadar serin o denizleri
 çıkar koynundan da çocuklara suuu n!
  
  
 Ariel Şaron öpemez kanadında rengini
                           güneş kuşunun,
 siklamenler susuz kalır saksıda.
 Türkçe menekşeler gönderdim sana,
 Arapçada “Filistin” dediğin senin!
  
  
 ten ölüm karası, çöl yağmur yakarısı
                          kum deryasında
 ve imgesi kavganın o kadar yalın.
 geriye sevişmek kalır kırımı alın,
 aşklar uzun kinlerin tel örgüsünde!
  
  
 yarası tuzlu sözümün, yarısı sevda fakat
 ben Türkiyeli bulut, bin yağmur sana Arafat! 

Bu mektup Arafat’a 40 yıl önce yazıldı, Şaron’a küfür niyetine! 40 yıl sonra mirasçılarına ulaşması dileğiyle yayımlanıyor!