“Baba beyaz oyuncağım nerede?”
yarası tuzlu sözümün, yarısı sevda fakat ben Türkiyeli şair, bin şiir sana Arafat! sevmenin uslusuyla öpmenin delisi uyaklıdır iç içe ve yeni gelinle özgür Filistin. incecik kumaşlardan bir gömlek biçin kum tanecikleri dolsun içime! en yoğun uçuşları, yani yorgun kuşları ezberledin mi? kanat altlarında kurşun izleri. gök mavisi kadar serin o denizleri çıkar koynundan da çocuklara suuu n! Ariel Şaron öpemez kanadında rengini güneş kuşunun, siklamenler susuz kalır saksıda. Türkçe menekşeler gönderdim sana, Arapçada “Filistin” dediğin senin! ten ölüm karası, çöl yağmur yakarısı kum deryasında ve imgesi kavganın o kadar yalın. geriye sevişmek kalır kırımı alın, aşklar uzun kinlerin tel örgüsünde! yarası tuzlu sözümün, yarısı sevda fakat ben Türkiyeli bulut, bin yağmur sana Arafat!
Bu mektup Arafat’a 40 yıl önce yazıldı, Şaron’a küfür niyetine! 40 yıl sonra mirasçılarına ulaşması dileğiyle yayımlanıyor!